طراحی شبکه که گاهی به عنوان توپولوژی شبکه شناخته می شود، آرایش فیزیکی، مجازی و منطقی زیرساخت در یک شبکه فناوری اطلاعات است.
توپولوژی شبکه برای توصیف ساختار فیزیکی و منطقی یک شبکه استفاده می شود. این نقشه نحوه قرارگیری و اتصال تجهیزات مختلف در شبکه – از جمله سوییچ ها و روترها – و همچنین نحوه جریان داده ها را نشان می دهد. الزام به تعیین بهترین مکان برای هر تجهیز که بهینه سازی جریان ترافیک را کمک می کند.
چرا طراحی شبکه مهم است؟
از آنجایی که شبکه‌ها برای عملکردهای تجاری، حیاتی می‌شوند تصمیمات طراحی که توسط متخصصان فناوری اطلاعات گرفته می‌شود می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای داشته باشد. شبکه ای با طراحی خوب و برنامه ریزی شده عملکرد بهتری خواهد داشت. ایمن‌تر و انعطاف‌پذیر و عیب‌یابی آن آسان‌تر خواهد بود. به راحتی مقیاس‌پذیر می‌شود و با فناوری‌های آینده سازگار می‌شود.
آیا طراحی شبکه همان توپولوژی شبکه است؟
در حالی که طراحی شبکه شامل فرآیندها و نتایج تجاری می شود، توپولوژی شبکه به طرحی اشاره دارد که از طریق نمودارهای شبکه مشاهده می شود، که اغلب نقشه های توپولوژی نامیده می شود.

متخصصین پردیس هنگام ساختن یک شبکه از ابتدا، اولین قدم نسب به جمع آوری لیستی از تمام دارایی ها، نقاط پایانی، کاربران، دستگاه ها، شبکه های محلی و سایر عناصر شبکه می نمایند. این شبکه می تواند از نوع Campus، شبکه های مراکز داده، شبکه های گسترده WAN، شبکه های محلیLAN، شبکه های بیسیم، شبکه های ذخیره و نگهداری SAN و یا ترکیبی از همه موارد باشد. تیم فنی پردیس این اطلاعات را در طراحی شبکه خود در نظر خواهد گرفت.
هنگام طراحی برای محیط‌های شبکه موجود (بازطراحی)، این فرآیند زیرساخت‌های موجود را که باید در طول تولید و استقرار شبکه جدید حفظ یا اجرا شود، یکپارچه می‌کند.

با توجه به مهارت و تجارب گسترده متخصصین پردیس در طراحی و پیاده سازی پروژه های گوناگون، اصول و روند های متنوع همانند برند تجهیزات، نوع زیرساخت، مدل کسب و کار و … در نظر گرفته خواهد شد که برخی از آنها در زیر عنوان می ‌شود.

شناختن ارزش طراحی
طراحی شبکه‌هایی که عملکردهای حیاتی کسب‌وکار را انجام می‌دهند، باید یک فرآیند کاملا اندیشیده شده باشد، نه اینکه با هم ترکیب شوند. اختصاص زمان و منابع مناسب به فرآیند طراحی منجر به ایجاد شبکه ای مقرون به صرفه، مدیریت آسان و آماده رشد می شود.
طراحی برای امنیت
امنیت شبکه باید در مراحل اولیه طراحی ایجاد شود، اگر امنیت در طراحی لحاظ نشود، ابزارهای امنیتی ناسازگار می‌توانند بر عملکرد شبکه، تجربه کاربر و قابلیت مدیریت تاثیر بگذارند.
طراحی برای انعطاف پذیری
این فرآیند با ایجاد فهرستی از چالش‌های انعطاف‌پذیری که یک سازمان با آن مواجه است آغاز می‌شود مانند حوادث امنیتی، مشکلات شبکه، یا نیاز ناگهانی به به‌روزرسانی برنامه‌ها یا افزایش یا کاهش مقیاس

تیم‌های فناوری اطلاعات می‌توانند از این سناریوها برای آزمایش توانایی طراحی شبکه در پاسخگویی و تنظیم استفاده کنند.

طراحی برای مقیاس پذیری
ارزیابی در خصوص اینکه که سازمان چه نوع مقیاس‌بندی را احتمالا انجام می‌دهد، مانند افزودن پیوسته مشتریان یا خدمات افزایش و کاهش مقیاس سریع برای تطبیق با جریان‌های کاری خاص می‌باشد. با پیروی از این فرآیند تیم‌های فناوری اطلاعات می‌توانند شبکه‌هایی را طراحی کنند تا مقیاس‌پذیری را آسان‌تر و مقرون به صرفه‌تر کنند.
تکامل نیازهای شبکه
همانطور که یک تجارت رشد و تغییر می کند، شبکه آن باید تغییر کند، حجم کاربران و مشتریان نیز تغییر می‌کند، برنامه‌ها تکامل می یابند و عادات کاری نیز تغییر می کند. یک طراحی شبکه با کارایی بالا و مقرون به صرفه باید برای سازگاری با این تغییرات تنظیم شود.
طراحی برای پایداری و توپولوژی های تخصصی
برای ساده‌سازی شبکه‌های سازمانی پیچیده، مهندسان اغلب از تقسیم‌بندی، توپولوژی‌های سلسله مراتبی و روش‌های ماژولار استفاده می‌کنند مانند مدل های چند لایه ای و بلاک بندی شبکه و یا استفاده از مدل Leaf & Spine.